ÇUKURKUYU
Yiğidin, şehidin, 15 Temmuz hain darbe girişimi gecesinin sembol ismi Ömer Halisdemir‘in memleketindeyim.
Niğde‘nin Bor ilçesinin, Çukurkuyu beldesindeyim.
Kahramanın babası Hasan Hüseyin Halisdemir, ağabeyi Doğan Halisdemir ve Çukurkuyu Belediye Başkanı Ahmet Halisdemir ile birlikteyim.
Burada… Nereye baksanız, “Ömer Halisdemir.”
Şehit Ömer Halisdemir Bulvarı.
Şehit Ömer Halisdemir Lisesi.
Şehit Ömer Halisdemir Parkı.
Şehit Ömer Halisdemir Aile Sağlık Merkezi.
Geziyoruz… Karşı kaldırımdan biri sesleniyor:
– Yavuz Abi! Yavuz Abi! Bir şey söyleyebilir miyim?
– Söyle… Dinliyorum?
– Hepimiz Ömer Halisdemiriz… Böyle yaz Yavuz Abi.
***
SORU… VE YANIT
Darbe girişiminin ikinci yılında Çukurkuyu’daydım… Yine şehidin ağabeyi Doğan Halisdemir ile birlikte.
Demişti ki:
– Türkiye’de 65 bin Ömer Halisdemir var… 65 bin aile, çocuğuna, kardeşimin adını vermiş.
Yazmıştım… 15 Temmuz 2018… Pazar günü.
Bu gelişte sordum:
– Doğan… Türkiye’de kaç Ömer Halisdemir var?
Yanıt… Ömer Halisdemir’in mezarının başında Kur’an okuyan ihtiyardan geldi:
– Bu da sorulur mu? 15 Temmuz’da alçaklara karşı direnen herkes Ömer Halisdemir.
***
TOPRAK
Doğan Halisdemir… Esmerdi… Kapkara olmuş.
Sordum:
– Nerede yandın?
Babası Hasan Hüseyin Halisdemir, söze girdi:
– Ben de kapkarayım.
– Ama Ömer senden daha fazla kararmış.
Baba… “Olacak o kadar” dedi:
– Topraktan… Tarladan… Doğan, benden daha fazla çalışıyor da ondan.
Anadolu insanları… Onların sadık yâri, Aşık Veysel‘in dediği gibi toprak… Kara toprak.
***
ŞEHİDİN BAHÇESİ
Ömer Halisdemir memleketi Çukurkuyu’da 10 dönüm tarla almıştı.
Elma, armut, kiraz, ceviz dikmişti.
Emekli olunca Çukurkuyu’ya dönecekti.
Eline sazını alıp, türkü söyleyecekti.
Ağabeyi Doğan Halisdemir, “İyi saz çalardı, güzel türkü söylerdi” dedi.
En sevdiği türkü… Neşet Ertaş‘tan:
“İki büyük nimetim var,
Biri anam, biri yârim,
İkisine de hürmetim var,
Biri anam, biri yârim.”
Şehidin diktiği ağaçlar büyümüş… Akşam serinliği… Dallarda kuşlar ötüyor… Sanırsınız ki şehit türkü söylüyor.
***
“DELİKANLI”
Şehit Ömer Halisdemir Kültür Merkezi‘ndeyiz.
Gazete manşetleri… Ziyaretçilerin anı defterleri… Şehidin resimleri.
Baba Hasan Hüseyin Halisdemir… Altında “delikanlı” yazan fotoğrafı gösteriyor.
Şehidin gençlik fotoğrafı.
“Gazeteye bu fotoğrafı koy” diyor.
Gözlerden yanaklara… Damlalar dökülüyor.
***
ECEL ŞERBETİ
Shakespeare… Julius Sezar… Sahne 2.
Sezar konuşuyor:
“Korkaklar, ölümlerinden önce kaç kere ölür? Yiğitler ise ecel şerbetini ancak bir defa içer.”
Korkaklar… Hainler… Yurt dışına kaçanlar… Cezaevinde yatanlar… Ölmeden önce defalarca ölüyor.
Yiğitler, şehitler ise… Ecel şerbetini bir defa içiyor.
Mezarları çiçek bahçesi… Mezar taşının yanında, şehidin başucunda ay yıldızlı şanlı bayrak.
***
O ŞİMDİ CENNETTE
Soruyorum… “Tarla ne oldu?”
Ömer Halisdemir’in… “Emeklilik günleri için” aldığı tarla… 10 dönüm.
Emekliye ayrılınca tarlaya yonca ekecekti… Koyun kuzu besleyecekti.
Yiğit… Emekli olamadan kara toprağa gitti. Tarlası kuru otlarla dolu.
Kahvede… Köyün ihtiyarlarından biri… Dedi ki:
– Ömer’imiz yaşasaydı, tarla şimdi cennet olurdu.
Öteki ihtiyar… Sözün gerisini getirdi:
– Tarlayı cennet yapamadı ama… Allah’ımın cennetine gitti.
***
BABA
Baba sessiz… Baba düşünüyor… Baba sanki boşluğa bakıyor.
Hasan Hüseyin Halisdemir… Kolumuza giriyor… Fakat hiç konuşmuyor.
Soruyorum:
– Neyin var? Hasta mısın? Doktora götüreyim mi?
Gözleri… Duvardaki şehit oğlunun fotoğrafına kitleniyor:
“İçim yanıyor” diyor.
Sonra… Yine sessizlik.
Sadece o değil… Çevredeki herkes sessiz.
***
2 İHTİYAÇ
Çukurkuyu… Birkaç yıl önce… Belediye Meclisi’nin oybirliği ile aldığı karar:
“Fahri hemşerimiz.”
Sonra… Yine Belediye Meclisi… Ve bir karar daha:
Şehitliğe giden sokağın adı… Yavuz Donat Sokağı.
Hemşerilik görevi… Sorumluluk gereği… Sordum:
– Hemşeriler… İhtiyaçlarınız neler?
Herkes… “O söylesin” dercesine… Belediye Başkanı Ahmet Halisdemir’e baktı.
Başkan… “İki ihtiyacımız var” dedi:
– Doğalgaz… Ve bir de belediyeye kamyon.
***
NEREYE BAKSAK… ÖMER HALİSDEMİR
Çukurkuyu’ya veda… Niğde yolundayız… Bor‘dan geçiyoruz… Bir lise:
Şehit Ömer Halisdemir Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi.
Yola devam… Sağda muhteşem bir eser:
Ömer Halisdemir Üniversitesi.
Niğde… Şehrin en büyük meydanı… Ömer Halisdemir Meydanı.
Sadece Niğde’de mi? Her yerde.
Çanakkale… Şehit Ömer Halisdemir Ortaokulu.
Ankara… Şehit Ömer Halisdemir Caddesi.
Van… Şehit Ömer Halisdemir İlkokulu.
Vefalı Türkiye, demokrasi uğruna bir gül bahçesine girercesine kara toprağa giren yiğitlerini, şehitlerini unutmuyor.
