Yeri geldikçe vurguluyorum, bizim vasat takımlar karşısındaki maçlarımızda dahi favori rakiplerdir. F.Bahçe ile Benfica’nın bir incelemesini yapalım… Oturmuş saha düzeninde ve sistemde Benfica uzak ara önde. Fizik olarak da aynı şekilde. Doğal olarak zor bir maç. Ama futbolda çareler tükenmez. Doğru bir takım tertibi yapacaksın, iyi bir taktik plan uygulayacaksın ancak dün geceye baktığımızda F.Bahçe’nin hiçbir şekilde planı yok. Doğal olarak kontrollü ve savunma ağırlıklı oynayacaksın, ne kontratak yapabiliyorsun, rakibi karşılamada da sürekli alan bırakıp pozisyonlar veriyorsun. Duran toplarda F.Bahçe kullanıyor etki yok, Benfica’nın duran topta gol atabilecek sadece 3 oyuncusu var: Pavlidis, Otamendi ve Silva, her duran topta F.Bahçe defansı değil bu üç oyuncu topla buluşup vuruyor. İki rakip arasında her yönden bu kadar büyük fark olursa, rakibin kaçırdıklarını da göz önüne alırsak, tek farklı yenilgi bu şartlarda su götürür.
Oyuncuların performanslarına şöyle bir göz atarsak; ilk 45 dakika oynayan Amrabat sıfır, Fred oynarmış gibi yapıyor ama bir şey yok. Szymanski de kazandığı topların yüzde 90’ını kolayca kaybediyor. Semedo sakatlandıktan sonra Mert üçlü defans sisteminde sağ önde başarılı olacak bir oyuncu değil. Brown, Aursnes’in kulvarını kapatmasıyla hiçbir şey yapamadı. Bana göre uzun ayrılıktan sonra Livakovic, görevini yaptı. Son olarak şunu söylüyorum, bu Mourinho’nun Fenerbahçe’ye hiçbir olumlu katkısı yok. Beni kariyer ilgilendirmiyor. Tabii bu eşleşmenin en ilginç yönü, toplamda atılan tek golün Kerem’den gelmesi.
