Taksideki telefonu ve kablosuz kulaklığı aldığına da ifadesinde yer veren Delil Aysal, toza karşı duyarlılığı olduğu için olay sırasında maskeli olduğunu, delilleri ortadan kaldırmak için kovanları topladığını kaydetti. Erge’nin kızı N.E. ifadesinde, “Babamın kullandığı telefondan arama geldi. Telefonu açtığımda tanımadığı bir erkek, ‘Baban Gaziemir Belediyesi’nin arkasında Migros’un arkasındaki ara sokakta takside. Ağır yaralı, ambulans çağır, ben çağıramıyorum’ dedi, ardından da telefonu kapattı” dedi.Savcının olaya ilişkin değerlendirmesinde Aysal’ın suç tarihinde tanınmasına engel olabilecek şekilde başı kapüşonla kapalı ve yüzü maskeli olduğu belirtildi. Ruhsatsız tabancayla Oğuz Erge’ye ateş edildiği, kendisini savunamayacak durumda bulunan maktule ait cep telefonuyla kablosuz kulaklığın yağmalandığı kaydedilerek, “Böylelikle şüphelinin üzerine atılı nitelikli adam öldürme, nitelikli yağma ve ruhsatsız silah taşıma suçlarını işlediği anlaşılmaktadır” denildi.
AĞIRLAŞTIRILMIŞ MÜEBBET VE 17 YIL 8 AY HAPİS CEZASI
Davanın karar duruşması 8 Mart 2024 tarihinde görüldü. Mahkeme heyeti, sanık Aysal’ı ‘Nitelikli öldürme’ suçundan ağırlaştırılmış müebbet, ‘Nitelikli yağma’ suçundan 14 yıl 10 ay ve ‘Ruhsatsız silah taşıma’ suçundan da 2 yıl 10 ay olmak üzere toplam 17 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırdı. Delil Aysal’a verilen bu cezada indirim de yapılmadı.Sanık Aysal’ın avukatı kararı geçen şubat ayında istinaf mahkemesine taşındı. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 24’üncü Ceza Dairesi, itirazı inceledi. Daire, yerel mahkemenin kararında usule ve esasa ilişkin hukuka aykırılığın bulunmadığı ve herhangi bir eksikliğin de olmadığı görüşüne vardı, itirazı reddetti. Bu kez sanık avukatı kararı, Yargıtay’a götürdü.
‘SANIK LEHİNE UYGULANABİLECEK BAŞKACA HÜKÜM OLMADIĞI ANLAŞILDI’
Yargıtay 1 Ceza Dairesi, hem mahkeme sürecinin usulüne uygun yürütüldüğünü hem de delillerin yeterli ve hukuka uygun olduğunu belirtti. Yargıtay ilamında, suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, yağma suçunda değer azlığı hükmünün somut olayda uygulanma yeri bulunmadığı, takdiri indirimin mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği ve sanık lehine uygulanabilecek başkaca hükmün bulunmadığı anlaşıldığı vurgulandı. Yargıtay, böylece temyiz başvurusunu reddedip, daha önce verilen kararı onadı.
