G.Saray, son 5 maçın aksine dün daha kontrollü şekilde başladı. Trabzonspor‘un, G.Saray’ı bu oyuna doğru ittirdiğini de söyleyebiliriz. Özellikle ilk yarıda Trabzonspor’un önde G.Saray’ın tüm oyuncularına bire bir baskı yapma düşüncesi, maçı Trabzon tarafına çevirdi. Topa G.Saray daha fazla sahip gibi görünse de pozisyon zenginliği Trabzonspor’daydı.
Trabzonspor’un kupayı düşünerek özellikle ofans bölgesinde tedbirli bir kadro seçmiş olması makul görülebilir. Savunmada daha organize olma düşüncesiyle skoru ancak bir yere kadar tutabilmek mümkün oldu. Özellikle maçın ikinci yarısının başlama düdüğünden itibaren G.Saray, geri döndü diyebiliriz.
Ön tarafta başlayan oyun baskısı, beraberinde bol korner ve golü getirdi. G.Saray’ın Osimhen ve Barış Alper‘in koşuları üzerinden yarattığı yüksek tempo, oyun zenginliğini G.Saray’ın istediği noktaya taşıdı. Rakip sahada bu kadar kalınması, Morata‘yı da çağırmış oldu. Bu davete Morata da golle karşılık verdi.
Trabzonspor’un yalnızca mücadele çizgisindeki konsantrasyonu bu maça yetmedi. G.Saray bu sezon ihtiyacı olan her şeyi istediği zaman alabilen bir takım oldu. Trabzon’da da bunu tekrar etti. Oyunun ikinci yarısında oyunun gerektirdiği tempoyu sahaya düşürdüğü andan itibaren yine istediğini alan taraftı.
