FARKLI GRUPLARDAKİ YANSIMALAR
Z kuşağının temel sorusu “Neden çok çalışayım ki?” oluyor. Ailelerinin çok çalıştığını ama yaşam standartlarını yükseltemediğini gören genç nesil, aynı hataları tekrarlamamaya karar vererek yüksek performans beklentilerinden vazgeçiyor. Yıllarca yüksek performans göstermiş ama beklediği karşılığı görmemiş orta yaşlı bireyler de enerji seviyelerini düşürüyor ve bazı sorumluluklardan sessizce uzaklaşıyor.
Her grupta benzer bir “yeterince iyi” anlayışı hakimiyet kuruyor. Mükemmeliyetçilikten vazgeçmek, sürekli rekabet halinde olmaktan uzaklaşmak, herkesin memnuniyetini sağlamaya çalışmaktan el çekmek bu sürecin ana dinamikleri.
SAĞLIKLI DENGE SORUNU
Bu durumun çözümü ise ne tamamen kabullenip edilgenleşmek ne de tamamen reddedip tükenmişliğe girmek. Öncelik seçim yapma becerisi geliştirmek, hangi alanlarda enerji harcayacağımızı bilinçli olarak seçmek önemli. Gerçekçi hedefler koymak, mükemmel olmak zorunda olmadığımızı kabul etmek, sınır koyma becerisini geliştirmek ve destek aramak kilit noktalar.
Toplumsal düzeyde de beklenti yönetimi yapılması, çeşitliliğin kabulü, herkesin aynı hızda ilerlemek zorunda olmadığının anlaşılması, süreç odaklı yaklaşımların benimsenmesi gerekiyor. Sistemsel olarak da rekabetten çok iş birliğini destekleyen eğitim sistemi, sürdürülebilir performans beklentileri olan iş kültürü, bireyi destekleyen toplumsal politikalar şart.
