Ömrüm kulağıma eğilerek şunu fısıldıyor…
Bu topraklarda temmuzlar hep sıkıntılı.
Metafizik bir çizgi ve ısrar…
Kalın çizgili bir mesaj belki…
Sosyal bilinç için durup her şeyi en baştan gözden geçirme çağrısı sanki…
Var bir hikmeti!
***
Temmuz ayına başka bir ad mı versek?
Bazı etimologların dediği gibi Babil, Asur ilahlarından geliyorsa (Dummuz) bu ayın adı, zaten bırakalım gitsin…
Bizden bir ad bulalım…
Adlar, ad olmaktan fazlasıdır.
***
Zor zamanlarda mıyız?
Son yıllara şöyle bir bakın!
Hepsini böyle tanımlayabiliriz.
2018’den başlayarak sık sık vurguladım: Ayağımızı yere sıkı basıp basmadığımızın anlaşılacağı döneme giriyoruz diye…
Pandemiyi geçti gitti sandık, hemen rahatladık…
Oysa esasa bakacaktık; “plandemi”ye…
Planlı küresel ve yerel krizlere…
Korkarım ki, bitmeyecekler.
Umutsuzluğa gerek yok, hepsi aşılabilir ama kolektif dayanışma ruhumuzu kaybetmemek şartıyla…
Ama bütün darbeler de hep bu “ruh”a vuruluyor…
***
İtfaiyeciler…
Onların özel yanlarını unutmuştuk.
Şimdi hatırlıyoruz.
Hepsinden razıyız…
***
Pilotun hayatını kaybettiği, yolcunun yaralı kurtulduğu özel uçak kazasında Kaçkar’ın tepesindeki enkaza ilk ulaşan Hüsnü Kan adlı vatandaşımızın videosunu izlediniz mi?
İzleyin…
Nefes nefese yaklaşıp “Kusura bakmayın çok geç kaldık” deyişindeki güzelliği izleyin…
***
Hayal gücünü cilalayıp duran bir medya…
Oysa hayal gücü o kadar abartılacak bir şey değil artık…
Çünkü günümüzde insanın en çabuk bayatlayan, en hızlı biçimde klişeleşen yanı hayal gücüdür…
Artık hazır, paket halinde ve cılız hayallerin peşindeyiz.
***
Tartışmak…
Anlamak ve anlaşmanın yolu değildir. Olamaz.
Çünkü anlamak sakin kafaya muhtaçtır…
Bunu hep aklınızda tutun derim.
Hayat, TV’lerin akşam programı değil…
***
Anlamak mı istiyorsunuz?
Tartışmayı bırakın…
Köşenize çekilin…
Ve hepsinden önce şunu bilin: Konforlu bir şey değildir anlamaya çalışmak! Rahatsızlığı, hatta acı çekmeyi göze almak gerekir.
