3 yıldır bu okulda görev yapan Beşire Çabukoğlu’nun sınıfına ilk adım attığınızda, küçük bir köy okulundan çok daha fazlasını görüyorsunuz. Çocukların gözündeki merak, sınıfın duvarlarını süsleyen küçük deney düzenekleri, doğadaki basit materyallerle yapılan etkinlerle eğitimde doğru yöntemle nelerin mümkün olduğunu gösteriyor.
ÇOCUKLARA ÖZGÜVEN KAZANDIRDI
Beşire öğretmen çocuklara yalnızca bilimi sevdirmekle kalmamış sınıfta uyguladığı birçok etkinlikle onların kendilerini ifade etmesini, duygularını tanımasını, hatta neredeyse hiç konuşmayan, içine kapanık öğrencilerine özgüven kazandırmış. Bilim için köyü adeta bir laboratuvara dönüştüren Beşire öğretmenin sınıfında derse ziyaret ettik. Onların meraklı gözlerini yakında gördük. Her birinin bilim insanı olma yolundaki motivasyonunu gözlemledik.
“SOBA YAKMAYI ÖĞRENCİMDEN ÖĞRENDİM”
Beşire öğretmen, köy çocuklarının en güçlü yönünün hayatın içinde büyümeleri olduğunu anlatırken yüzü gülüyor. Erken yaşta sorumluluk alan öğrencilerinin özgüveninin yüksek olduğuna dikkat çekiyor: “Köy çocukları yemek yapıyor, soba yakıyor, eşyasını topluyor. Bu onları hayata karşı daha dayanıklı yapıyor. Soba yakmayı öğrencimden öğrendim.”
VELİLERE “SORUMLULUK VERİN” TAVSİYESİ
Beşire öğretmen, özellikle şehir-köy karşılaştırmasında en dikkat çeken noktayı şöyle özetliyor: “Şehirde çocuklar sürekli uyarılarla büyüyor. Köyde ise çocuk bir materyali eline aldığında kendi yöntemini buluyor. Deneyerek öğreniyor. Çocuklara güvenirsek, öğrenme zaten kendiliğinden başlıyor. Veliler çocuklarına çok korumacı davranıyor. Onların iyiliği için, yaşam becerileri kazanması için mutlaka ufak sorumluluklar verin.”
