15 dakikada “iki’de iki” yapınca Rizespor, eski “kâbuslarıyla” yeniden buluştu Fenerbahçe. Kritik maçların şok kayıpları envarterde vardı çünkü. Derbi öncesinde, Kadıköy’de “liderlik” hazırlıkları yapılırken, Tedesco’nun seçimleri de tartışılır haldeydi, başta Levent ile Mert Müldür olmak üzere futbolcuların performanslarıda. Duran’ı sırtı dönük santrfor modunda, çok verimli olarak kullanmaya başladılar. Nene artık sağ çizgi oyuncusu değil, merkezde tamamlayıcı ikinci santrfor rolündeydi. Semedo’nun yokluğundan mı bilemeyiz, sağ kanat aksiyonlarından vazgeçmiş halde oynadılar neredeyse tüm maçı. Fenerbahçe’nin takım olarak skora itiraz etmesi, Duran’ın kaçırdığı müthiş pozisyonla başladı. 24. dakikaydı ve “yenebiliriz” duygusuna yeniden kavuştular. Skriniar, duvarı ören Rizespor direnişine sürpriz ataklar yaparken “bir fazla hücumcu” haline dönüştürdü kendini. Böylesine riskli oyunda Fenerbahçe orta sahasını toparlayan İsmail Yüksek oldu. Fred oyun kurgusunda “etkisiz eleman” olsa da, biri gole giden iki şutun da sahibiydi. Tedesco, risk taşıyan hamleler için Talisca ve Brown’u kenara gönderdiğinde fark bire indi. Sonrasında Nene, Talisca’ya golü hediye etti. Ardından Laci’nin ikinci sarısı. 10 kişi kaldı Rizespor. İki dakika sonra Asensio’nun şutu yerden sekerek gitti ağlara.
“Kâbus” derken, karşımıza çıkan “uyanış” oldu. Bu “büyük takım” refleksidir. Asensio, Skriniar gibi “büyük oyuncuların” takıma getirdiği eski karakterdir.
