Milli Takım arası, Tedesco’ya kadroda onarım için fırsat verdi. Bu kez taşları yerine koydu. Alvarez ve İsmail merkezde, önlerinde Asensio… Temaslı oynadılar, oyuna ve topa hükmettiler, küçük üçgenler ile boş alanlar buldular ve iki gol attılar. Soyunma odasına giden iki takım, dönüşte kimliklerini de değiştirmişlerdi. Karagümrük ısırmaya başladı. Talisca topu önde tutamadı, Kerem ve Nene’nin defansif katkıları sınırlı kaldı. Tutuldu Fenerbahçe oyuncuları. İlk yarıdaki pas köprüsü yerle bir oldu. Rakip kaleye rahat gelmeye, direnç görmeden organizasyonunu yapma fırsatı yakaladı. Gol de böyle geldi, direkten dönen veya Tarık’ın kurtardığı pozisyonlar da. Santimlerle ofsayta takılan gol de. Takımın bu hali tribünleri de terse döndürdü. Islıklar kendi oyuncuları için çalıyordu. Karagümrük topu ayağına aldığında baskı altına almak için değil. Samsun’da da benzeri olmuştu. Tedesco, “Rakip golü kaçırınca, korktuk – çekildik” dedi. Büyük takım olduklarını unutmuş bir oyuncu grubu. Taraftardan da destek gelmeyince, “vurayım, gitsin” diyenler. Karagümrük ise hiç acele etmeden, sakin ve plana da sadık kalarak yetenekli oyuncularını devreye soktu. Kırmızıya yakın faulde ikinci sarıdan Balkovec’in atılması rahatlattı hepsini. İki fotoğraf kaldı arkada; İsmail Yüksek ve kurtardığı şutla kaleci Tarık. Kazanmak moral getirir, ama doğru rüzgârın Stuttgart maçında esmesi lazım.
