Kazanmak hem de farklı bir sonuçla önemliydi. Rakip Bulgaristan zaten gruba havlu atmış, averaj takımı olmuş bir ekipti. Türk Milli Takımı ile mukayese edilemeyecek bir ülkeyle oynadık ama ilk yarı sıkıntılı geçti.. Oyun tutturamadık.. 1-0’ın ardından 1-1 olunca sonuç, bu gol Bulgaristan’ın moralini yükseltti, direncini artırdı. 11-0-0’a döndüler. Türkiye, topu ayağında tutsa da (%83 hakimiyet ilk dakikalarda), yediğimiz gol sonrası tempo düştü. Top bizdeydi ancak rakip kaleye yönelik bir eylem yoktu. Kerem’in zaten varlığıyla yokluğu belli değildi. Kanatlar verimsiz, bekler ileri çıkmıyordu. Bulgaristan da tamamen savunmaya çekilince kilidi kıramadık.. İlk yarı böyle bitince ikinci devreye hemen bir golle başlamak gerekiyordu ki Bulgaristan’ın gardı düşsün; nitekim aynen de öyle oldu. Maşallah ikinci yarı tam bir gol yağmuru vardı.. 46. dakikadan itibaren adeta patlama yaptık. Milli Takım devre arasında Montella‘nın talimatlarıyla daha agresif bir pres ve kanat bindirmeleriyle sahaya döndü. Bulgaristan’ın kompakt savunması dağıldı ve sadece 2 dakika arayla 2 gol geldi, skor 3-1’e taşındı. Bu, hem momentumu tamamen bize verdi hem de taraftarları coşturdu. Sonra sazı aldık elimize.. Özellikle 100. maçında kaptan Hakan, frikik organizasyonları ve pas trafiğiyle (%91 isabet) maçı domine etti. Onun orta sahadaki kontrolü, Türkiye’nin %78 top hakimiyetini gollerle süslemesini sağladı. Güzel ve farklı bir sonuç oldu. Özetle bu maç İspanya hezimetinin ardından bize ciddi bir moral ve motivasyon olmuştur. Hele de İspanya‘nın 3 attığı takıma 6 gol atarak.
