YAZARLAR

HAŞMET BABAOĞLU / Hâlâ ötüyor mu horozlar?

Ne çok zaman oldu o “rüya”ya kendimi bırakmayalı!
Anadolu yakasını “ateşten saraylar”a dönüştüren gurup vaktinde Cihangir‘de bulunmayalı yani…
Oysa nasıl güzel, nasıl eşsiz bir manzaradır bu tepeden karşıya doğru açılan manzara…
Birincisi, trafik İstanbul‘u hakkıyla yaşamayı imkânsızlaştırdı.
Eh, Cihangir tayfası da mahallesinden öyle soğuttu ki, gitmek içimizden gelmiyor.

***

Bilenler anlamıştır…
Yahya Kemal’in “Hayal Şehir” adlı şiirinden söz ediyorum.
Hani…
“Git bu mevsimde, gurup vakti, Cihangir’den bak!
Bir zaman kendini karşındaki rü’yaya bırak!
Başkadır çünkü bu akşam bütün akşamlardan;
Güneşin vehmi saraylar yaratır camlardan” diye başlayan şiir.

***

Açıkçası…
Yahya Kemal şiiri bana yakın değildir ama bazı işaretler taşır ki…
Durur kalırım.
“Güneşin vehmi” nedir yahu?
Güneş ışığının son demlerinin Üsküdar manzarasına hükmeden “kuruntusu”ndan söz etmek; böylece “var olmayanı var sanmak” nedir, nasıl bir anlatımdır, düşünün…

***

Mehmet Samsakçı‘nın hazırladığı “Yahya Kemal/Bütün Şiirleri” (Vakıfbank Kültür Yayınları) adlı şahane kitaptan öğrendim ki, bu şiirin el yazısı eskizlerinde başlık “Üsküdar’a Karşı Akşam”mış…
Eh, anlaşılır…
Nihayetinde Park Otel’in 165 No’lu odasından aralıklarla da olsa, tam 19 yıl Üsküdar’ı seyretmiş bir şairden söz ediyoruz.
“Fakir Üsküdar‘ın saltanatı”nın ancak o saatlere rast geldiğini iyi bilen bir şairden…

***

Son zamanlarda geçmişi ve geleceğiyle İstanbul çok kurcalıyor zihnimi…
Masalsı tarih anlatılarıyla hakikatlerinin üzeri örtülmüş bu şehirle doğru düzgün kucaklaşamadan “kentsel dönüşüm” robotlarına dönüşeceğiz, bu gidişle…
Şehir bitecek, İstanbul diye tarif edilen ama ilgisi pek az bir kent kalacak geriye…

***

Neyse…
Bunları konuşmayı ileri tarihlere bırakıp Yahya Kemal’e dönelim yine…
Şairimizin bir de “Üsküdar’ın Dost Işıkları” adlı şiiri vardır ki, pek bilinmez.
İlk olarak 1952 yılında “Resimli Hayat” dergisinde yayımlanmış?
“Ötmekte fecre karşı horozlar birer birer” diye başlıyor.
Son mısrası da ürpertici hoşlukta: “Dünya ve ahirette vatandaşlarım benim.”

***

Kaldı mı oralarda horozlar?
Ara sokaklarda mesela…
Ötüyorlar mı hâlâ?

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu