KAHRAMANLARIN ORTAK ÖZELLİKLERİ
Zimbardo’nun araştırması, küçük-büyük fark yaratan insanların bazı ortak özelliklerini ortaya koydu:
1. “Ben” değil “Biz” düşüncesi: Kahramanlar kendilerini büyük bir insanlık ailesinin parçası olarak görür. “Onların sorunu” demez, “bizim sorunumuz” der.
2. Hayal gücü: “Eğer ben olsaydım ne hissederdim?” sorusunu sorarlar. Empati kaslarını aktif tutar.
3. Küçük başlamayı bilmek: Süpermen olma baskısı hissetmezler. Yapabilecekleri küçük şeyi yaparlar. Bir paylaşım, bir imza, bir bağış, bir konuşma…
4. Eylemden sonra gelen güç: İlginç bir şey keşfetti Zimbardo: Kahramanca davranmak, insanların öz saygısını yükseltiyor, depresyon belirtilerini azaltıyor ve yaşam doyumunu artırıyor. Yani iyi hissetmek için değil, ama iyi bir şey yapmak bizi gerçekten daha iyi hissettiriyor.
“Ama Ben Ne Yapabilirim Ki?”
Bu soru aslında iki korkunun karışımı: Yetersizlik korkusu ve değişimin imkansızlığına olan inanç. Oysa tarih bize gösteriyor ki büyük değişimler hep küçük eylemlerin birikmesiyle başladı.
Rosa Parks otobüste oturduğunda, Gezi’de ilk ağacın önüne geçen kişi durduğunda, ya da bir adaletsizlik karşısında ilk kez “Bu yanlış” diyen kişi konuştuğunda süpergüçleri yoktu. Sadece “Ben sessiz kalamam” dediler.
Ve unutmayın: Sessiz kalmak da bir seçimdir. Tarafsızlık diye bir şey yoktur; sessizlik her zaman güçlü olanın tarafındadır.
